«Η πλάνη δεν είναι τύφλωση. Η πλάνη είναι ανανδρία» (Νίτσε).

Έως ποιο βαθμό οι αντιλήψεις μας, οι κρίσεις,  οι αποφάσεις μας στην καθημερινή ζωή είναι «δικές» μας και όχι αποτέλεσμα επιρροής της μικρής και της μεγάλης κοινωνίας επάνω μας; Μικρή κοινωνία εννοούμε το στενό οικογενειακό, φιλικό και επαγγελματικό κύκλο και μεγάλη όλου τριγύρω μας το ανθρώπινο περιβάλλον μέσα και έξω ακόμα από τον εθνικό και γεωγραφικό μας χώρο.

Το ερώτημα, ίσως, θα σκανδαλίσει τον αμύητο στα προβλήματα της κοινωνικής ψυχολογίας αναγνώστη, έχει εντούτοις το λόγο του!  Δεν είμαστε τόσο ελεύθεροι να σχηματίσουμε τις εντυπώσεις, τις πεποιθήσεις, το πρόγραμμα των επιδιώξεών μας όσο νομίζουμε.

Η συνέχεια ΕΔΩ! 

Δημήτρης Κ. Μπάκας 

 

Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.