Όπως ανακοινώθηκε απ' τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Λειψίας, αποκαλύφθηκε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα μουσικό έργο, που συνέθεσε ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (Wolfgang Amadeus Mozart), για τρίο εγχόρδων, το οποίο χρονολογείται από τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1760 και αποτελείται από επτά μικρότερα μέρη.  

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Δημοτικης Βιβλιοθήκης, το έργο, διάρκειας περίπου 12 λεπτών, πιθανότατα γράφτηκε απ' τον συνθέτη όταν αυτός ήταν ακόμα στην εφηβεία, καθώς το «παιδί-θαύμα» της κλασικής μουσικής γεννήθηκε το 1756 στη Βιέννη και άρχισε να συνθέτει μουσική σε πολύ νεαρή ηλικία, υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, όπως αναφέρει και η Guardian.

Το έργο βρέθηκε στη μουσική βιβλιοθήκη της γερμανικής πόλης, ενώ ερευνητές συνέτασσαν την τελευταία έκδοση του Καταλόγου Köchel, του αρχείου των μουσικών έργων του κορυφαίου συνθέτη. 

Το χειρόγραφο δεν ήταν γραμμένο από τον ίδιο τον Μότσαρτ, αλλά εκτιμάται ότι πρόκειται για αντίγραφο που έγινε γύρω στο 1780. Είναι γραμμένο με σκούρο καφέ μελάνι, σε λευκό χειροποίητο χαρτί και τα μέρη του είναι δεμένα χωριστά το καθένα.

Η σύνθεση, που φέρει τον τίτλο «Ganz kleine Nachtmusik» και μεταφράζεται στα ελληνικά ως «Μικρή νυχτερινή μουσική», έχει ήδη παρουσιαστεί στο Σάλτσμπουργκ, κατά τα αποκαλυπτήρια του νέου Καταλόγου Köchel και θα ακολουθήσει το ντεμπούτο του στην όπερα της Λειψίας.

Σύμφωνα με τον Κατάλογο Köchel το μουσικό κομμάτι «προέρχεται από μία μόνο πηγή και η απόδοση του δημιουργού υποδηλώνει ότι το έργο γράφτηκε πριν από το πρώτο ταξίδι του Μότσαρτ στην Ιταλία». 

Πηγή:
ΑΠΕ - ΜΠΕ

*Εύα Τσαροπουλου


Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.