“Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος … “ … πανάθεμά τηνε, την άτιμη, που μύριες τόσες συμφορές κόστισέ στους Αχαιούς, που ηρωϊκές ψυχές παλικαριών στον Άδη έστειλε και τα κορμιά τους σκόρπια για τα σκυλιά και τα όρνεα ένα γύρο· έτσι το θέλησε ο Δίας, απ’ την στιγμή που φιλονίκησαν, ο γιός του Ατρείδη ο βασιλιάς και ο θείος Αχιλλέας!

Αν για μιά φιλονικία κρίθηκε η τύχη ενός πολέμου και γράφτηκε ένα ολόκληρο έπος που αντηχεί μέσα στους αιώνες, η προσβολή που προκαλείται άθελα ή εσκεμμένα και δεν λύνεται έγκαιρα είναι κάτι που οφείλουμε να το εξετάσουμε με σοβαρότητα.

Συνέχεια ΕΔΩ!

*Ο Δημήτριος κατελούζος είναι Αντιπτέραρχος ε.α.