Ιστορική αναδρομή
Η καινοτομία αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της στρατιωτικής τέχνης, επιτρέποντας την βέλτιστη αξιοποίηση των δυνάμεων και ενίοτε τον αιφνιδιασμό του αντιπάλου, με σκοπό την επίτευξη ευνοϊκού αποτελέσματος με μειωμένο κόστος (με τη γενική έννοια του όρου). Επιχειρώντας μία σύντομη ιστορική αναδρομή, η αρχαία φάλαγγα οπλιτών αποτέλεσε μία σημαντική καινοτομία, η οποία εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου. Ο οπλίτης έφερε κατάλληλο οπλισμό, αποτελούμενο από ασπίδα, δόρυ, ξίφος, περικεφαλαία και ενδεχομένως θώρακα. Η φάλαγγα είχε πυκνή παραλληλόγραμμη διάταξη μάχης, όπου ο κάθε οπλίτης προστατευόταν από την δική του ασπίδα και από την ασπίδα του οπλίτη στα δεξιά του. Όλοι μαζί, συντεταγμένα και συντονισμένα, κινούνταν εναντίον του εχθρού, άδοντας τον παιάνα. Συχνά, το θέαμα και μόνο της επέλασης της φάλαγγας υπό τις ιαχές των οπλιτών της ήταν αρκετά τρομαχτικό, ώστε να τρέψει τους βαρβάρους σε φυγή [1].
Αργότερα, η φάλαγγα εξοπλίσθηκε με τη μακεδονική σάρισα (μακρύ δόρυ μήκους 5-5,5 μ.) που εισήγαγε ο Φίλιππος Β’ ο Μακεδών, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία προσέφερε ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα, εξαιτίας του αυξημένου μήκους του δόρατος [2]. Γενικώς, η οπλιτική φάλαγγα αποτέλεσε μία σημαντική καινοτομία, η οποία διασφάλισε για αιώνες την στρατιωτική ισχύ των αρχαίων Ελλήνων, μέχρι που ξεπεράστηκε από την ρωμαϊκή λεγεώνα.

Η συνέχεια PDF

* Ο Κωνσταντίνος Ζηκίδης ...