Γιορτή της Γυναίκας και Ετήσια Συνεστίαση: The Athenian Kallirhoe Roof Garden στις 9 /3 / 2024, 11:00

Αξιότιμα Μέλη και Φίλοι,

Γνώση, Ευτυχία, Καλοσύνη, Χαρά, Ομορφιά, Ελπίδα, Επιτυχία, Αγάπη, Συμπόνοια, Ανάγκη, Αντοχή, Μνήμη: Όλες γένους θηλυκού!

Το Κέντρο Αριστείας ‘Ακρόπολις’ επιλέγει να τιμήσει αυτά τα ανθρώπινα ιδανικά, αλλά και τη μνήμη των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.

Έτσι, όπως κάθε χρόνο, παραθέσαμε την ετήσια συνεστίαση, την Κυριακή 9 Μαρτίου, στις 11:00, στο Roof Garden του ξενοδοχείου ‘The Athenian Callirhoe Hotel, Καλλιρόης 32, ΤΚ 11743 (πλησίον Μετρό Ακρόπολις), Αθήνα.

Το κάλεσμα τούτο δεν ήταν απλώς ένα ακόμα φιλικό κάλεσμα, μεταξύ ανθρώπων που οραματίζονται με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα.

Στο πλαίσιο του οράματος και της αποστολής του, το Κέντρο οργάνωσε μία τιμητική εκδήλωση που ήθελε –και όφειλε- να βραβεύσει γυναίκες που έδωσαν έναν δύσκολο αγώνα με το περιβάλλον, τις συνθήκες και τον εαυτό τους και τα κατάφεραν να βγουν νικήτριες.

Ένα αφιέρωμα στη Γυναίκα που, σε όλες τις εποχές, από όλες τις θέσεις και τα στρώματα (από την ωραία Ελένη, την Εκάβη, τη Σαπφώ, τη Μεγάλη Θεοδώρα, τη Μαντώ Μαυρογένους, την υφάντρια των αρχών του 20ου αιώνα, την επιστήμονα και την επαγγελματία, τη βουλευτή, την αιρετή της αυτοδιοίκησης, την αγρότισσα, την αδελφή νοσοκόμο, τη μητέρα, τη σύντροφο), διατρέχοντας μοναχική πορεία, μέσα σε αντίξοες και άνισες συνθήκες, ενάντια σε διαχρονικά παραδοσιακές αντιλήψεις και πρακτικές, αγωνίζεται να συμφιλιώσει τις απαιτήσεις που της επιβάλλουν η φύση της, ο κοινωνικός ρόλος και η θέση της.

Οι φετινές «πρωταγωνίστριες»: Τρία κορίτσια του Χριστοδουλείου Ιδρύματος Προστασίας Παιδιών: Η Βένους-Αφροδίτη Ματούμπα, η Αννιές Ματούμπα και η Παναγιώτα Μεταξωτού που κατάφεραν να διακριθούν στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

Αλλά όχι μόνο: Μαζί τους και η κα Χρύσα Αγουρίδα, η μεγαλύτερη σε ηλικία (ετών 80) φοιτήτρια της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ένα παράδειγμα αντοχής, επιμονής και ελπίδας.
Τιμητικό βραβείο επίσης και για το Πανεπιστήμιο Τρίτης Ηλικίας, People Behind, ένα παράθυρο στη διά βίου μάθηση για τα άτομα άνω 65 ετών, με κύριο στόχο την ενεργοποίηση και ενδυνάμωσή τους.

Η δημοτική σύμβουλος Χαλανδρίου, δημοσιογράφος Ευγενία Κατούφα θα κάνει αναφορά στον ρόλο των γυναικών στην Ελληνική Επανάσταση.

Οι συγκυρίες και τα παγκόσμια δρώμενα μας οδηγούν να μη λησμονούμε, τέτοια μέρα, τις γυναίκες που ζουν βαθιά τον πόνο, τη μιζέρια, την προσφυγιά, το δράμα των συνεπειών των πολέμων!

Ωστόσο, έχουμε κι εμείς, ως χώρα, καταθέσει ένα μεγάλο μερίδιο αίματος και πόνου στα ιδανικάτης πατρίδας μας. Οι δικές μας Γυναίκες, οι δικές μας Μανάδες, οι δικές μας Σύζυγοι έχουν δώσει κομμάτι του εαυτού τους, των σπλάχνων τους και της καρδιάς τους γι’ αυτήν την πατρίδα.

Ετσι λοιπόν, γιορτάσουμε μαζί, με εκλεκτό φαγητό, με καλό κρασί, με όμορφη μουσική, γνωριστήκαμε καλύτερα, τιμήσαμε τη γυναίκα και θυμηθήκαμε.

Είχαμε πολύ και καλό κόσμο. Ενα εξαιρετικό μενού και υπέροχη μουσική ππου επιμελήθηκε η κα Εύα Τσαροπούλου.

Ο πρόεδρος του Κέντρου, τόνισε στον ολιγόλεπτο χαιρετισμό και ομιλία του:

Το Κέντρο Αριστείας Ακρόπολις, στο πλαίσιο του οράματος και της αποστολής του, διοργανώνει την σημερινή ετήσια τιμητική εκδήλωση-συνεστίαση.

Το Κέντρο δημιουργήθηκε από μία πλειάδα διακεκριμένων προσωπικοτήτων και στελεχών από όλους τους χώρους και από αυτόν των ανήσυχων νέων. Εμπνευστές της ιδέας ήταν ο υποφαινόμενος Αναστάσιος Μπασαράς και ο Γεώργιος Τσόγκας. Διοικείται δε, από επταμελές Εκτελεστικό Συμβούλιο.

Κύριος υποστηρικτής μας είναι η Βιομηχανία Ολοκληρωμένων Συστημάτων Αεροναυπηγικής, μια μικρή ιδιωτική κατασκευαστική εταιρεία που ιδρύθηκε πριν από τριάντα χρόνια και έχει εξυπηρετήσει εκτενώς τις ανάγκες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μέσω μιας μεγάλης ποικιλίας συμβάσεων. Η εταιρεία εδρεύει στον Βόλο. Πρόεδρος και ιδρυτής της είναι ο Κωνσταντίνος Χατζηαναστασίου, Αεροναυπηγός, Μηχανικός της ΣΜΑ, με πλούσιες μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ, συνιδρυτής του Κέντρου μας, το οποίο αφιλοκερδώς και με ιδιαίτερη αγάπη στηρίζει σε όλες του τις δράσεις. Τον ευχαριστούμε πολύ και τον χειροκροτούμε.

Προγραμματίζουμε για το 2025, περίπου 25 δράσεις, μεταξύ των οποίων δύο μεγάλα συνέδρια στην Έδεσσα τον Ιούνιο, με θέμα: «Μακεδονία Ξακουστή του Αλεξάνδρου η Χώρα!» Και μία, στο Μεσολόγγι, τον Οκτώβριο, με θέμα: «Διακόσια Χρόνια από την Οργάνωση της Ηρωικής Εξόδου.» Στις 27 Μαρτίου, στην ΕΣΗΕΑ διοργανώνουμε εσπερίδα με θέμα: «Δύο Αιώνες μετά την Επανάσταση του 1821 - ο Ιωάννης Καποδίστριας και η Νέα Ελληνική Πολιτεία!»

Προγραμματίζουμε, επίσης: Την εκτύπωση πολυτελούς έκδοσης των Πρακτικών του Συνεδρίου μας στα Μετέωρα, καθώς και την έκδοση βιβλίου των Πρακτικών της Ημερίδας «ΚΥΠΡΟΣ 1954-1964-1974-2024: Γεγονότα, Κρίσεις, Εισβολή-Κατοχή, Μνήμες, Σχέδια Επίλυσης, Ευκαιρίες και Λάθη, Εξελίξεις και Προοπτικές», που πραγματοποιήθηκε στην Ε.Σ.Η.Ε.Α.

Η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη Γυναίκα που, σε όλες τις εποχές, από όλες τις θέσεις και τα στρώματα (από την ωραία Ελένη, την Εκάβη, τη Σαπφώ, τη Μεγάλη Θεοδώρα, τη Μαντώ Μαυρογένους, την υφάντρια των αρχών του 20ου αιώνα, την επιστήμονα και την επαγγελματία, τη βουλευτίνα, την αιρετή της αυτοδιοίκησης, την αγρότισσα, την αδελφή νοσοκόμο, τη μητέρα, τη σύντροφο), διατρέχοντας μοναχική πορεία, μέσα σε αντίξοες και άνισες συνθήκες, ενάντια σε διαχρονικά παραδοσιακές αντιλήψεις και πρακτικές αγωνίζεται να συμφιλιώσει τις απαιτήσεις που της επιβάλλουν η φύση της, ο κοινωνικός ρόλος και η θέση της.

Στο πλαίσιο αυτό θα ομιλήσει η κυρία Ευγενία Κατούφα, δημοσιογράφος, συγγραφέας, δημοτική σύμβουλος Χαλανδρίου με θέμα «Ο ρόλος των γυναικών στην Ελληνική Επανάσταση».

Οι συγκυρίες και τα παγκόσμια δρώμενα μας οδηγούν να μη λησμονούμε, τέτοια μέρα, τις γυναίκες που ζουν βαθιά τον πόνο, τη μιζέρια, την προσφυγιά, το δράμα των συνεπειών των πολέμων!

Αποφασίσαμε φέτος να αφιερώσουμε τη σημερινή μας δράση: (1) Σε τρία κορίτσια του Χριστοδουλείου Ιδρύματος Προστασίας Παιδιών: την Αφροδίτη Βένους Ματούμπα, την Ανιές Ματούμπα και την Παναγιώτα Μεταξωτού. (2) Στην κυρία Χρύσα Αγουρίδα, την ογδοντάχρονη μεγαλύτερη σε ηλικία φοιτήτρια της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, παράδειγμα αντοχής, επιμονής και ελπίδας και (3) στο Πανεπιστήμιο Τρίτης Ηλικίας, People Behind, ένα παράθυρο στη διά βίου μάθηση για τα άτομα άνω των 65 ετών, με κύριο στόχο την ενεργοποίηση και ενδυνάμωσή τους.

Σας ευχαριστούμε πολύ που μας τιμήσατε με τη σημερινή σύναξη και σας ευχόμαστε ένα καλό Κυριακάτικο μεσημέρι.

Η ομιλήτρια της ημέρα κα Κατούφα Ευγενία, παρουσίασε το θέμα « ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»:

Στην εκδήλωσή μας είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε πληροφορίες για τη « ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ», από την προσκεκλημένη μας ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΤΟΥΦΑ, δημοσιογράφο, κοινωνική επιστήμονα, πρώην δημοτική σύμβουλο Χαλανδρίου.

Σύμφωνα με όσα μας είπε η κ. Κατούφα, «η ιστορία είναι γραμμένη από άντρες για άντρες». Έτσι, ο ουσιαστικός ρόλος των γυναικών στον αγώνα της παλιγγενεσίας παραμένει ένα μεγάλο μυστικό ιδιαίτερα δε, η πολεμική τους δράση, οι προσφορές και οι υπηρεσίες τους.
Στο βιβλίο που εκδόθηκε (με τον ίδιο τίτλο) μετά από πολύχρονη και επίπονη έρευνα που πραγματοποίησε η κ. Κατούφα, η καθηγήτρια Μαρία Ευθυμίου, προλογίζοντας σημειώνει ότι «οι γυναίκες επιστράτευσαν την αντοχή, την αξιοπρέπεια, την περηφάνεια, την καρτερία, την εφευρετικότητα, το πείσμα και τη γενναιότητά τους σε κάθε περίσταση και στιγμή, αλλά τα έργα τους παρέμειναν σιωπηλά, δύσκολα ανιχνεύσιμα και εξ αυτού συχνά μη καταγεγραμμένα…».
Εκτιμώντας ότι είναι μεγάλη αδικία να μένουν γνωστές μόνο οι θυσίες και τα παθήματα των γυναικών εκείνης της εποχής, η φίλη δημοσιογράφος εντόπισε και μας παρουσίασε τουλάχιστον 100 αγωνίστριες. Συγκεκριμένα ανέφερε:
Οι μάνες διέσωσαν τη γλώσσα, τα έθιμα, την παράδοση και παρότρυναν τα παιδιά τους να πολεμήσουν για την ελευθερία.
Στα κλέφτικα λημέρια είχαν καταφύγει πολλές γυναίκες όπως βεβαιώνουν τα δημοτικά τραγούδια … η Αρκαδιανή, η Διαμάντω Μπουχανά και η Λενιώ Μπάχτα στη Μεσηνία, η Βασίλω, η γυναίκα του Νόβα, η Κατέρω Μακρυγιάννη-αδερφή του Κατσαντώνη, η Ελένη Γιαννιά, η εγγονή της Αρχοντούλα Γιαννιά από την Ηλεία, η Λιάκαινα, η Αγόρω η Αγραφιώτισσα, που είχε συγκροτήσει το δικό της κλέφτικο σώμα… η Ζαμπία ή Ζαμπέτα, σύζυγος του καπετάνιου Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνη και μητέρα του Θοδωράκη Κολοκοτρώνη, η ξαδέρφη του Στεκούλα, η γιαγιά του Τζατζά…
Οι Σουλιώτισσες πολεμάνε δίπλα στους άντρες ισότιμα με αυτούς. Γνωστές όμως έχουν μείνει μόνο η Μόσχω Τζαβέλλα, η Δέσπω Μπότση, η ανιψιά της η Χάιδω Σέχου, που είχε δικό της σώμα ένοπλων γυναικών, η Λένω Μπότσαρη και φυσικά οι 60 γυναίκες του Ζαλόγγου …
Οι λόγιες και οι Φαναριώτισσες προετοίμασαν πνευματικά τους αγωνιστές και έδωσαν ώθηση στον φιλελληνισμό. Ανάμεσά τους η κερκυραία Ισαβέλλα Αλμπρίτζι Θεοτόκη στη Βενετία, η Ελισάβετ Σάντη Λουμάκη – Chenier στο Παρίσι, η Ρωξάνδρα Στούρτζα στη Ρωσία, η Αγγελική Πάλλη – Βαρθολομαίου στην Ιταλία.
Η Κυριακή Ναύτη είναι η πρώτη και η μόνη επισήμως καταγεγραμμένη γυναίκα ως μυημένη στη Φιλική Εταιρία. Η Ελισάβετ Βακαρέσκου Υψηλάντη εκτός από τις ευλογίες και τις ευχές προς τα παιδιά της, πρόσφερε για την επανάσταση πολλά χρήματα. Στο σπίτι της συντάχθηκε η επιστολή του Αλέξανδρου Υψηλάντη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Οι κόρες της διέθεσαν τα κοσμήματα και την προίκα τους.
Το λάβαρο κάτω απ’ το οποίο ορκίστηκαν οι οπλαρχηγοί ήταν έργο της διάσημης κεντήστρας Χρύσας από τη Σμύρνη.
Κάποιες γυναίκες έκαναν τον κατάσκοπο, όπως Μαριγώ Ζαραφοπούλα και άλλες γυναίκες στη Μονεμβασιά, στο Λάλα Ηλείας, στο Μεσολόγγι, στην Κόρινθο… και άλλες γυναίκες που ήσαν αιχμάλωτες.
Κάποιες άλλες στρατολογούν άντρες για την επανάσταση, όπως η Μαρία Δασκαλογιάννη, Η Άννα Λαούπη, η Ιωάννα Μεταξά και φυσικά οι καπετάνισσες.
Η Μπουμπουλίνα επίσης στρατολόγησε και συντηρούσε με δικά της χρήματα ένα σώμα από Σπετσιώτες διαλεκτά παλικάρια. Διέθεσε τα καράβια της στις πολιορκίες του Ναυπλίου και της Μονεβασιάς, για τον ανεφοδιασμό των αγωνιστών ή τη μεταφορά αιχμαλώτων. Έδωσε πολλά χρήματα για την αγορά πολεμοφοδίων. Συμμετείχε στη μάχη για την κατάληψη της πόλης, αλλά έσωσε τις γυναίκες των χαρεμιών από τη σφαγή.

Η Μαντώ Μαυρογένους, χρησιμοποιώντας όλη την οικογενειακή της περιουσία συγκρότησε 16 λόχους με στρατιώτες ο καθένας και εξόπλισε με έξοδά της πλοία, για να λάβουν μέρος στην πολιορκία της Εύβοιας. Με επικεφαλής τη Μαντώ, οι Μυκονιάτες εμπόδισαν τον Οκτώβρη του 1822 μία Αλγερινή γαλέρα να κάνει απόβαση στο νησί τους. Πολέμησε και η ίδια στο Πήλιο, στη Βοιωτία στη Φωκίδα.
Η σύζυγος του καπετάν Αντώνη Βισβίζη Δόμνα, από τη Θράκη, όταν αυτός σκοτώθηκε, ανέλαβε την κυβέρνηση του πλοίου και εξακολούθησε τον αγώνα μέχρι το 1824, μεταφέροντας πολεμοφόδια και συμμετέχοντας στην πολιορκία της Χαλκίδας.

Στην Πελοπόννησο οι γυναίκες έφτιαξαν χωματόφουρνους κοντά στα στρατόπεδα, για να μπορούν εύκολα να προμηθεύουν ψωμί και φαγητό στους πολεμιστές. Οι πιο δυνατές δούλευαν στα οχυρωματικά έργα.


Στη Δημητσάνα βοηθούσαν στο δέσιμο των φυσεκιών με μπαρούτι από τους μπαρουτόμυλους, λιώνουν ό,τι μεταλλικό υπάρχει κοντά τους για να φτιάξουν βόλια και πυρίτιδα, ξεριζώνουν πέτρες, για να τις έχουν έτοιμες να τις κυλήσουν.


Η κ. Κατούφα αναφέρθηκε και στις πολεμίστριες όπως:


Η Κωνσταντίνα Ζαχαριά κόρη του γνωστού κλέφτη Ζαχαριά μόλις άκουσε ότι κηρύχθηκε η επανάσταση, κρέμασε την ελληνική σημαία στο σπίτι της ξεσήκωσε τους συγχωριανούς της. Στο Βαλτέτσι η Μανιάτισσα Σταυριάνα Σάββαινα, που είχε καταταχθή στο σώμα του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, έτρεχε διαρκώς από τον ένα προμαχώνα τον άλλον και εμοίραζε πολεμοφόδια, φυσέκια, βόλια, πυρίτιδα, νερο και χτυπούσε Τούρκους με πέτρες.

Στο Πήλιο, 4 γυναίκες από το χωριό Μουντζέλα μπήκαν στα καΐκια και πηγαίνανε στα τουρκοχώρια του Κίσσαβου και του Θερμαϊκού κόλπου και τα ρημάζανε. Στη Σάμο οι γυναίκες ντύθηκαν με αντρικά ρούχα και κρατώντας ξύλα, ανεβοκατέβαιναν την πλαγιά, για να δίνουν την εντύπωση ότι όλο και περισσότεροι στρατιώτες έρχονταν προς βοήθεια.

Στην Κρήτη, τρεις γενναίες κρητικοπούλες κατάφεραν να διαφύγουν της προσοχής τους των Τούρκων και να φτάσουν στο σώμα του Δασκαλάκη, για να του μεταφέρουν πληροφορίες για τις κινήσεις των εχθρών. Στη μάχη του Θερίσσου πολλές γυναίκες μετέφεραν μπαρουτόβολα, νερό και σταφύλια.
Όταν ξέσπασε η επανάσταση στη Νάουσα, οι μητέρες έπνιξαν τα παιδιά τους για να μην προδώσουν με τα κλάματά τους τους αγωνιστές. Στη Χίο, οι γυναίκες, πολεμούν με πέτρες και ρίχνουν Τούρκους σε γκρεμούς ή σε πηγάδια. Πολλές αιχμάλωτες Χιώτισσες αυτοκτόνησαν κάτω από την έντονη πίεση των κυρίων τους να αλλαξοπιστήσουν.

Κατά την εκστρατεία του Δράμαλη, οι γυναίκες του Αχλαδόκαμπου έβαλαν μπροστά τους άνδρες τους, και τους παρέδωσαν στον αρχηγό και είπαν: «Να τους πάρης εις τον πόλεμον και αν δεν είναι παλληκάρια να βγάλουν τα άρματα και να τα φορέσομεν εμείς, τέτοιους άνδρες δεν τους θέλομεν». Στο Αγιονόρι οι γυναίκες έριχναν πέτρες από τα ψηλώματα και «επροξένησαν στους Τούρκους μεγάλες απώλειες».
Σε κρίσιμες περιστάσεις οι γυναίκες αποδείχτηκαν αλύγιστες! Έσωσαν αγωνιστές, όταν οι άντρες τους θέλησαν να τους προδώσουν.

Στα Ψαρά οι γυναίκες παρακινούν τους άντρες να πολεμήσουν ηρωικά και οι ίδιες ρίχνονται μαζί με τα παιδιά τους σε γκρεμούς και θάλασσες, αλλά δεν παραδίδονται. Η Δέσποινα Κανάρη, η Μαρία Μοναρχίδου, σώθηκαν κολυμπώντας.
Όταν ο Ιμπραήμ πασάς της Αιγύπτου ήρθε να κατακτήσει την Πελοπόννησο, οι ντόπιες έδωσαν αλλεπάλληλα παραδείγματα ηρωισμού, συμμετέχοντας σε πολλές στις μάχες για την αντιμετώπιση του Ιμπραήμ στα χωριά Γκιόζα, Σάγκα, Ανδραβίδα, Πραστό, Αλμυρό, Δηρό, Δεσφίνα, Πολυάραβο, Καυκαριά…

Οι Μεσολογγίτισσες κουβαλούσαν πέτρες και άλλα υλικά για το τείχος, μεταφέρουν από χέρι σε χέρι καλάθια με το χώμα που τραβούσαν οι αγωνιστές κάτω από το ύψωμα που προσπαθούσαν να χτίσουν οι αντίπαλοι, προκειμένου να μπουν μέσα στην πόλη. Κάποιες φορές συμμετέχουν στα νυχτερινά γιουρούσια με πετροπόλεμο. Η Αλεφάντω Ζανιά, με το καριοφίλι στο χέρι έμπαινε στις πρώτες γραμμές των πολεμιστών της ηρωικής φρουράς, και με τα τραγούδια της εμψύχωνε τους λιποψυχούντες και έδινε θάρρος και ελπίδα σε όλους. Η Ειρήνη Στασινοπούλου έκοψε τη γλώσσα της, για να μην συλληφθεί και ατιμαστεί, ενώ Ελένη Στάικου έβγαλε το ένα της μάτι. Η Τασούλα Γυφτογιάννη πολέμησε ηρωικά και ζήτησε να τη θάψουν με τη στολή που φορούσε στην Έξοδο.

Στην Αθήνα η γρια Μανώλαινα του Μπινιάρη, μετέφερε την πυρίτιδα στο ρέμα της Καλλιρόης μέσα στο καλάθι με άπλυτα ρούχα και την έδινε σε έναν Μενιδιάτη που την πήγαινε στους επαναστάτες.

Όταν στις 30 Σεπτεμβρίου του 1826 σκοτώθηκε ο Γιάννης Γκούρας, που ήταν φρούραρχος στην Ακρόπολη η σύζυγός του Ασημίνα Λιδωρίκη Γκούρα ζήτησε από τους στρατιώτες να δώσουν τον όρκο ότι θα υπακούνε σ΄ αυτήν και θα υπερασπιστούν το φρούριο μέχρι της τελευταίας τους αναπνοής. Στη συνέχεια «ζώστηκε το σπαθί και περιπολούσε στα οχυρώματα της Ακρόπολης, ενθαρρύνοντας τους πολεμιστές και χορηγώντας κάθε δυνατή βοήθεια στους τραυματίες».
Πολλές γυναίκες πρόσφεραν ιατρικές υπηρεσίες, ενώ άλλες, όπως η Ευανθία Καΐρη, η Μαντώ Μαυρογένους, οι γυναίκες των οπλαρχηγών της Ρούμελης κ.α. έγραψαν επιστολές σε εξέχουσες προσωπικότητες του εξωτερικού, ζητώντας την παρέμβασή τους για να σταματήσουν τα δεινά του ελληνικού λαού. Έτσι αυξήθηκαν τα Φιλελληνικά κομιτάτα που πρόσφεραν υποστήριξη στους επαναστατημένους Έλληνες. Πολλές υιοθέτησαν ελληνόπουλα, μερικά εκ των οποίων έγιναν κήρυκες της απελευθέρωσης των δούλων στην Αμερική και υποστήριξαν τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, που μόλις άρχιζε.

Καταλήγοντας η ομιλήτρια είπε: «και Ας είναι αυτή η μικρή αναφορά ένα μικρό μνημόσυνο για τη μεγάλη ευγνωμοσύνη που τους οφείλουμε για τα διδάγματα που μας άφησαν, ψιθυρίζοντας τα λόγια του ποιητή:
«Ψυχή μεγάλη και γλυκιά, μετά χαράς σ' το λέω:
Θαυμάζω τες γυναίκες μας και στ' όνομά τους μνέω...»
Διονύσιος Σολωμός Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Ένα σύντομο βιογραφικό:
ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΤΟΥΦΑ
Επιστήμων Κοινωνικής Πολιτικής, συνταξιούχος Δημοσιογράφος,
Πρώην Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλος Χαλανδρίου για Θέματα Ηλικιωμένων, Εθελοντισμού και Ισότητας 2014-2023
Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας Χαλανδρίου 2019-2023
Ερευνήτρια – Συντάκτρια της έκδοσης:
Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Γεννήθηκε το 1959 στην Ευρωστίνη Κορινθίας
Αποφοίτησε από το Γενικό Λύκειο Κορίνθου
Σπούδασε: ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ (στο Εργαστήρι Δημοσιογραφίας)
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (στο ΤΕΙ Αθήνας)
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (στο Πάντειο)
Εργάστηκε στην Διεύθυνση Ειδήσεων της ΕΡΑ, μέχρι τον Ιούνιο του 2013 και συνέχισε στην αυτοδιαχειριζόμενη ERTOPEN
Έχει κάνει δεκάδες ομιλίες (σε πανεπιστήμια, συνέδρια, εκδηλώσεις) και παρουσιάσεις βιβλίων
Καθιέρωσε το ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ και τον ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΙΗΣΗΣ για μέλη των ΚΑΠΗ Αττικής
Έχει επιμεληθεί τις εκδόσεις:
«ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ»
«ΠΟΙΗΜΑΤΑ – ΜΑΘΗΜΑΤΑ»
«ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ»
Ως ενεργή εθελόντρια έχει υπάρξει μέλος Διοικητικών Συμβουλίων κοινωνικών φορέων όπως: Unicef, Κέντρο Πολύτεκνης Μητέρας, CISV, Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, Σώμα Εθελοντών Χαλανδρίου
και ιδρυτικό μέλος σε οργανώσεις όπως: Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών, Δίκτυο για τα Δικαιώματα των Παιδιών κ.λ.
Έχει τιμηθεί με τα Βραβεία:
του Ιδρύματος ΜΠΟΤΣΗ για το ανθρωπιστικό ρεπορτάζ και του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ της ΓΥΝΑΙΚΑΣ για το ρεπορτάζ Ισότητας
Είναι έγγαμη και μητέρα 4 τέκνων

Μπορείτε να δείτε εδώ το αλμπουμ των φωτογραφιών της εκδήλωσης:   PDF

Με εκτίμηση,
Αναστάσιος Μπασαράς
Πρόεδρος
Κέντρο Αριστείας Ακρόπολις


Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.