Πριν από 80 χρόνια, στις 6 Αυγούστου 1945, ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό B-29 έριχνε στη Χιροσίμα, στη δυτική Ιαπωνία, την πρώτη ατομική βόμβα της ιστορίας. Τρεις ημέρες αργότερα, ο ίδιος εφιάλτης επαναλαμβανόταν στο Ναγκασάκι, περίπου 400 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Χιροσίμα.
Επετειακές εκδηλώσεις, στις οποίες θα εκπροσωπηθούν εκατό χώρες, πρόκειται να πραγματοποιηθούν αυτή την εβδομάδα στις δύο ιαπωνικές πόλεις.
Η Καταστροφή και οι Άμεσες Επιπτώσεις
Από τον Αύγουστο μέχρι το τέλος του 1945, αυτές οι δύο πυρηνικές βόμβες, οι μοναδικές που έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα σε καιρό πολέμου, στοίχισαν τη ζωή σε 140.000 ανθρώπους στη Χιροσίμα και σε 74.000 στο Ναγκασάκι.
Το πρώτο πράγμα που πολλοί κάτοικοι της Χιροσίμα είδαν το πρωί της 6ης Αυγούστου 1945 ήταν μια «έντονη πύρινη σφαίρα», σύμφωνα με τους όρους της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ).
Η βόμβα Α, με την ονομασία «Little Boy», η οποία εξερράγη σε ύψος περίπου 600 μέτρων πάνω από την πόλη, είχε ισχύ σχεδόν 15.000 τόνους TNT.
Αυτή που έπεσε στο Ναγκασάκι έφερε την ονομασία «Fat Man» και ήταν ακόμη ισχυρότερη, γύρω στους 21.000 τόνους TNT.
Η θερμοκρασία στο υπόκεντρο της βόμβας στη Χιροσίμα έφθασε τους 7.000 βαθμούς Κελσίου – ένας κλίβανος που προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα, για πολλούς θανατηφόρα, σε ακτίνα περίπου 3 χιλιομέτρων.
Η έντονη λάμψη των εκρήξεων προκάλεσε επίσης προσωρινές τυφλώσεις και μόνιμα οφθαλμικά τραύματα, σύμφωνα με τη ΔΕΕΣ.
Η θερμική ακτινοβολία που ακολούθησε σε κλάσμα δευτερολέπτου μετά τις εκρήξεις, προκάλεσε πολυάριθμες πυρκαγιές που κατέστρεψαν πλήρως εκτάσεις τετραγωνικών χιλιομέτρων στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, όπου οι περισσότερες κατασκευές ήταν τότε ξύλινες.
Τα εγκαύματα και οι πυρκαγιές ήταν οι αιτίες περισσότερων από τους μισούς άμεσους θανάτους στη Χιροσίμα.
«Θυμάμαι απανθρακωμένα πτώματα μικρών παιδιών να κείτονται γύρω από το υπόκεντρο της έκρηξης σαν μαύροι βράχοι», λέει ο Κοΐτσι Ουάντα, που ήταν τότε 18 ετών και παρών στο Ναγκασάκι.
Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν επίσης ή τραυματίσθηκαν σοβαρά από ιπτάμενα συντρίμμια, άλλοι από την κατάρρευση κτιρίων ή αφού εκτινάχθηκαν στον αέρα.
Οι ατομικές εκρήξεις εξέπεμψαν επίσης ακτινοβολίες βλαβερές βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα: η «νόσος των ακτίνων» έπληξε πολλούς απ’ αυτούς που επέζησαν των άμεσων καταστροφών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Σύνδρομα έκθεσης σε «οξεία ακτινοβολία» όπως εμετοί, πονοκέφαλοι, διάρροιες, αιμορραγίες, απώλεια μαλλιών, μπορούσαν να επιφέρουν το θάνατο σε μερικές εβδομάδες ή μήνες.
Και οι «χιμπακούσα» (οι επιζήσαντες της βόμβας στα ιαπωνικά) ήταν στο υπόλοιπο της ζωής τους εκτεθειμένοι σε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ορισμένους καρκίνους.
Από τους περίπου 50.000 ανθρώπους στις δύο πόλεις που είχαν δεχθεί ακτινοβολία και παρακολουθήθηκαν από το αμερικανοϊαπωνικό ερευνητικό ίδρυμα RERF, περίπου 100 πέθαναν από λευχαιμία και 850 από καρκίνους που συνδέονται με τις ακτινοβολίες.
Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ήταν η χαριστική βολή στην Ιαπωνία, η οποία συνθηκολόγησε στις 15 Αυγούστου 1945, βάζοντας έτσι τέλος στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όμως οι ιστορικοί συνεχίζουν να συζητούν το αν αυτή η διπλή πυρηνική επίθεση επέτρεψε πραγματικά να σωθούν περισσότερες ζωές επισπεύδοντας το τέλος της σύγκρουσης.
Μνήμη, Επιζώντες και Ιστορική Κληρονομιά
Ο γολγοθάς, τόσο σωματικός όσο και ψυχολογικός, πολλών χιμπακούσα διήρκεσε ολόκληρη τη ζωή τους. Πολλοί αποσιωπούσαν για καιρό τα βάσανά τους και υπέστησαν διακρίσεις, κυρίως όσον αφορά το γάμο.
Αυτό επειδή πολλοί Ιάπωνες πίστευαν αδίκως επί δεκαετίες ότι «η νόσος των ακτίνων» ήταν κληρονομική, ακόμα και μεταδοτική, και απέφευγαν έτσι να συναναστρέφονται τους χιμπακούσα.
Μετά τον πόλεμο, η ιαπωνική κυβέρνηση δημιούργησε ένα στάτους «επίσημου θύματος» των ατομικών βομβών, προσφέροντας δωρεάν φροντίδες. Όμως το δικαίωμα αυτό χορηγήθηκε μέσα σε περιοριστικές συνθήκες, με αποτέλεσμα να αποκλεισθούν χιλιάδες θύματα.
Χιμπακούσα έγιναν ένθερμοι υποστηρικτές των ειρηνιστικών και αντιπυρηνικών κινημάτων, ταξιδεύοντας σε ολόκληρο τον κόσμο για να καταθέσουν τις μαρτυρίες τους.
Μια κίνηση η οποία συνασπίζει τους επιζήσαντες που είχαν δεχθεί ακτινοβολία, η Nihon Hidankyo, η οποία καλεί τα κράτη να δράσουν για να εξαλειφθούν τα πυρηνικά όπλα, τιμήθηκε το 2024 με το Νόμπελ Ειρήνης.
Το 2019, ο πάπας Φραγκίσκος μετέβη στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι για να επαναλάβει το «όχι» στα πυρηνικά όπλα.
Το 2016, ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν ο πρώτος εν ενεργεία αμερικανός πρόεδρος που επισκέφθηκε τη Χιροσίμα. Είχε κι αυτός ταχθεί τότε υπέρ ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα, χωρίς ωστόσο να ζητήσει συγγνώμη εξ ονόματος των Ηνωμένων Πολιτειών για την ιαπωνική τραγωδία του Αυγούστου 1945.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, είναι μία από τις περίπου 100 χώρες που αναμένεται να συμμετάσχουν στις φετινές επετειακές εκδηλώσεις στο Ναγκασάκι. Είναι η πρώτη φορά που η Μόσχα προσκαλείται σε επετειακές εκδηλώσεις στην πόλη μετά την έναρξη του πολέμου με την Ουκρανία το Φεβρουάριο 2022.
«Η Τουρκία συμφώνησε να συνεργαστεί με την Αίγυπτο ως συμπαραγωγός και κατασκευαστής ενός μαχητικού stealth πέμπτης γενιάς, κάτι που ορισμένοι θεωρούν ως μια σοβαρή προσπάθεια αποδέσμευσης από τη σκιά της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ μέσω μιας στρατηγικής συμμαχίας που επανασχεδιάζει τον χάρτη ισχύος στην περιοχή», γράφει η Deutsche Welle Arabic.
Πρωτοφανής προσέγγιση
Μετά από χρόνια έντονων εντάσεων μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας, οι οποίες κορυφώθηκαν με την ιστορική χειραψία μεταξύ του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι και του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Κατάρ, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν λάβει μια νέα μορφή που ορισμένοι θεωρούν πρωτοφανή.
Παρά τον αυξανόμενο όγκο οικονομικής και εμπορικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και το κλιμακούμενο επίπεδο διπλωματικών και πολιτικών σχέσεων, υπάρχει ένα άλλο είδος συνεργασίας που έχει τραβήξει την προσοχή πολλών αναλυτών και όσων ενδιαφέρονται για τη Μέση Ανατολή: η στρατιωτική συνεργασία.
Επί δεκαετίες, οι δύο χώρες συνεργάζονται σε διάφορες στρατιωτικές υποδομές , αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που οι δύο πλευρές συμφωνούν να προχωρήσουν αυτή τη συνεργασία στο στάδιο της παραγωγής ενός αεροσκάφους stealth υψηλής τεχνολογίας.
Και οι δύο πλευρές επιδιώκουν όχι μόνο να ανταγωνιστούν στην παγκόσμια αγορά όπλων, αλλά και να δημιουργήσουν μια αίσθηση ισορροπίας στη Μέση Ανατολή.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των τουρκικών μέσων ενημέρωσης πριν από λίγες ημέρες, η τουρκική πολιτική ηγεσία συμφώνησε να συμπεριλάβει την Αίγυπτο στο έργο παραγωγής αεροσκαφών stealth KAΑN, ως συμπαραγωγό και κατασκευαστή μαζί με την Τουρκία, σε ένα ιστορικό βήμα προς την ενίσχυση της περιφερειακής αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Μοναδικά χαρακτηριστικά
Το μαχητικό αεροσκάφος TAI TF-X Kaan παράγεται από την Turkish Aerospace Industries (TAI) και θα είναι το τελευταίο μαχητικό πέμπτης γενιάς που θα ενταχθεί σε αυτήν την ομάδα, η οποία περιλαμβάνει τα αμερικανικά F-22 και F-35, το κινεζικό J-20 και το ρωσικό Su-57.
Αυτά τα σύγχρονα μαχητικά διαθέτουν μοναδικά χαρακτηριστικά όπως υψηλή ευελιξία, προηγμένες ηλεκτρονικές τεχνολογίες, δυνατότητες υπερηχητικής πτήσης και, το πιο σημαντικό, χαμηλή ανίχνευση ραντάρ, σύμφωνα με το Business Insider.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετές τουρκικές αεροδιαστημικές εταιρείες ήταν εταίροι Tier 3 στο πρόγραμμα F-35, παρέχοντας περίπου 900 εξαρτήματα για το αεροσκάφος, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι εταιρείες διαθέτουν σημαντική εμπειρία στην ανάπτυξη ενός τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς.
Ο Δρ. Άχμεντ Αλ-Σαρίφι, στρατιωτικός και στρατηγικός εμπειρογνώμονας από τη Βαγδάτη, λέει ότι τα πρώτα πρωτότυπα του νέου τουρκοαιγυπτιακού μαχητικού αεροσκάφους κατασκευάστηκαν «μέσω αντίστροφης μηχανικής.
Όταν εξετάζουμε το σχέδιο, διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για αντίστροφη μηχανική σύγχρονων κινεζικών αεροσκαφών, μια αρχή που το Πεκίνο ακολουθούσε πάντα, βασιζόμενο σε ρωσική ή αμερικανική τεχνολογία».
Ο Δρ. Σαρίφι λέει ότι το νέο μαχητικό βρίσκεται ακόμη υπό δοκιμή, ειδικά όσον αφορά τη βελτίωση της απόδοσης των κινητήρων.
Πρόσθεσε, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας με το DW Arabic, ότι το μαχητικό «εξακολουθεί να υποβάλλεται σε δοκιμές και το πιο σημαντικό πράγμα που δοκιμάζεται τώρα είναι η εξίσωση βάρους και ισορροπίας, η οποία καθορίζει την ικανότητα του αεροσκάφους να πετάει με χαμηλή ταχύτητα πλεύσης διατηρώντας παράλληλα την ταχύτητα απώλειας στήριξης», που σημαίνει την ελάχιστη ταχύτητα που απαιτείται για να παράγει άνωση το αεροσκάφος.
«Όσο περισσότερο κάνει ελιγμούς το αεροσκάφος και υπόκειται σε υψηλή βαρυτική πίεση, τόσο περισσότερο χρειάζεται υψηλό επίπεδο ώσης κινητήρα, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί ένα συγκεκριμένο σχήμα γωνίας πτέρυγας για να διασφαλιστεί ότι διατηρεί την εξίσωση απώλειας στήριξης», πρόσθεσε. «Οι τρέχοντες κινητήρες του μαχητικού βρίσκονται ακόμη υπό ανάπτυξη λόγω αυτού του ζητήματος».
Συνεχόμενες επισκέψεις στην Αίγυπτο
Η απόφαση για την κοινή παραγωγή του μαχητικού αεροσκάφους KAΑN λήφθηκε μετά από επίσκεψη στο πεδίο εμπειρογνωμόνων της Αιγυπτιακής Πολεμικής Αεροπορίας, οι οποίοι είδαν το πρωτότυπο του αεροσκάφους και τις εγκαταστάσεις παραγωγής του στην Τουρκία. Τα δύο μέρη αναμένεται να υπογράψουν μνημόνιο κατανόησης μέχρι το τέλος του 2025, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Tactical Report..
Λεπτομέρειες στρατιωτικών συμφωνιών μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας άρχισαν να έρχονται στο φως μετά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι στην Τουρκία, η οποία περιελάμβανε την ανάπτυξη του εγχώριας ανάπτυξης τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους (KAAN) και του συστήματος αεράμυνας Iron Dome.
Αναφορές ανέφεραν ότι ο αλ-Σίσι παρακολούθησε στενά τα έργα του αεροσκάφους και του αμυντικού συστήματος Iron Dome κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Άγκυρα.
Ακολούθησε επίσκεψη του Αρχηγού του Αιγυπτιακού Γενικού Επιτελείου στην Άγκυρα, μια επίσκεψη την οποία σχολίασαν επίσημες τουρκικές πηγές στο Υπουργείο Άμυνας λέγοντας ότι αντικατοπτρίζει «την αρχή μιας νέας εποχής στην ανάπτυξη στρατιωτικών σχέσεων και συνεργασίας στον αμυντικό κλάδο». Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ο ανώτερος Αιγύπτιος στρατιωτικός αξιωματούχος «επισκέφθηκε αρκετές εταιρείες αμυντικής βιομηχανίας κατόπιν αιτήματός του».
Λεπτομέρειες στρατιωτικών συμφωνιών μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας έγιναν γνωστές μετά την πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι στην Τουρκία.Φωτογραφία από: Τουρκική Προεδρία
Βγαίνοντας από τον αμερικανικό μανδύα
Αρκετές χώρες στη Μέση Ανατολή έχουν προσπαθήσει να αποκτήσουν προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, αλλά όλες έχουν αποτύχει. Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα με σταθερή ροή προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών αμερικανικής κατασκευής, μια δέσμευση που αναλαμβάνει η Ουάσινγκτον για να διασφαλίσει την ισραηλινή αεροπορική υπεροχή.
Οι ΗΠΑ όχι μόνο έχουν αρνηθεί σθεναρά να προμηθεύσουν άλλες χώρες στην περιοχή με προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη, αλλά έχουν επίσης απειλήσει με κυρώσεις κατά καιρούς.
Τα ΗΑΕ, ο στενότερος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών στον Κόλπο, υπέγραψαν συμφωνία με την Ουάσινγκτον για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών F-35, αλλά δεν τα έχουν παραλάβει ακόμη.
Ισραηλινές πηγές αποδίδουν αυτό στις ανησυχίες των ΗΠΑ σχετικά με την στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ στην περιοχή και τη σχέση των ΗΑΕ με την Κίνα, σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.
Το ίδιο συνέβη και με την Τουρκία, όπου το Ισραήλ επιβεβαίωσε την άρνησή του να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να παραδώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-35 στην Άγκυρα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν επίσης την παραγγελία λόγω της αγοράς από την Τουρκία του ρωσικού αμυντικού συστήματος S-400, γεγονός που καθιστά το Ισραήλ το μόνο στην περιοχή που διαθέτει αυτά τα προηγμένα μαχητικά, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο ιστότοπος CNBC .
Επιπλέον, το Ισραήλ βλέπει μια κλιμάκωση στον τόνο του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέναντί του πρόσφατα λόγω του πολέμου στη Γάζα, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν να παραδώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-35 στην Τουρκία λόγω της αγοράς από την Άγκυρα του ρωσικού αμυντικού συστήματος S-400
Οι ειδικοί λένε ότι ο αποκλεισμός της Τουρκίας από το πρόγραμμα μαχητικών F-35 ανάγκασε τους Τούρκους να ξεκινήσουν την ανάπτυξη του Kaan ως ενός πλήρως ενσωματωμένου μαχητικού πέμπτης γενιάς. Το 2021, η Τουρκία άρχισε να παράγει διάφορα μέρη του μαχητικού και το 2023 το αεροσκάφος παρουσιάστηκε επίσημα. Το μαχητικό στη συνέχεια πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμαστική του πτήση, ακολουθούμενη από μια δεύτερη δοκιμαστική πτήση το 2024.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Δρ. Αλί Μπακίρ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κατάρ και επισκέπτης ερευνητής στο Atlantic Center, λέει ότι υπάρχουν σημαντικοί αμερικανικοί περιορισμοί στις χώρες της περιοχής που επιθυμούν να αποκτήσουν το F-35.
«Ακόμα κι αν αυτές οι χώρες το αποκτήσουν, θα είναι χαμηλότερης ποιότητας και τεχνολογίας από αυτό που έχει αποκτήσει το Ισραήλ. Ως εκ τούτου, οι χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, ιδίως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ, αναζητούν άλλες επιλογές. Σε αυτό το πλαίσιο, φυσικά, το τουρκικό μαχητικό βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των επιλογών που είναι διαθέσιμες στην πλευρά του Κόλπου, ειδικά επειδή θα τεθεί σε λειτουργία μέσα σε λίγα χρόνια, ίσως μέχρι το 2028. Επομένως, το χάσμα μεταξύ της παραγωγής του και της εισαγωγής του σε λειτουργία είναι πολύ μικρό, σε σύγκριση με άλλα διαθέσιμα μαχητικά».
Ο Μπακίρ πρόσθεσε ότι, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων των ΗΑΕ με τις Ηνωμένες Πολιτείες, «η Ουάσινγκτον επέβαλε σημαντικούς περιορισμούς στη χρήση των F-35 και τα μαχητικά F-35 που προσφέρθηκαν στο Άμπου Ντάμπι ήταν τεχνολογικά κατώτερα από αυτά που απέκτησε το Ισραήλ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες όρισαν επίσης ότι τα ΗΑΕ πρέπει να παραιτηθούν από ορισμένες τεχνολογικές συμφωνίες με την Κίνα, αλλά τα ΗΑΕ το απέρριψαν.
Ως εκ τούτου, οι χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, ιδίως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ, αναζητούν άλλες επιλογές. Σε αυτό το πλαίσιο, έρχεται το νέο τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος».
Μια νέα εξίσωση ισχύος στην περιοχή;
Μέχρι πρόσφατα, η Αίγυπτος, η Τουρκία και το Ιράν θεωρούνταν περιφερειακές δυνάμεις που θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν την ισραηλινή ισχύ.
Ωστόσο, μετά τον πρόσφατο πόλεμο Ιράν-Ισραήλ, η προοπτική ενός περιφερειακού μπλοκ μεταξύ αυτών των χωρών φάνηκε να έχει μειωθεί σημαντικά.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό ώθησε την Αίγυπτο και την Τουρκία να επιταχύνουν τη στρατηγική τους συνεργασία, με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι ανέμεναν ορισμένοι, ειδικά δεδομένων των ανησυχιών του Ισραήλ για την τουρκική επιρροή στην περιοχή.
«Το Ισραήλ έχει επίσης αναδιαμορφώσει τις στρατηγικές του και έχει επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του πέρα από την αντιπαράθεση με το Ιράν, και αυτή η στρατηγική μετατόπιση έχει προαναγγείλει μια νέα φάση γεωπολιτικού ανταγωνισμού σε όλη τη Μέση Ανατολή», σύμφωνα με ανάλυση του ιστότοπου Middle East Monitor.
Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα Yedioth Ahronoth, ο συγγραφέας Smeder Perry ανέφερε ότι η Τουρκία επιδιώκει να αντικαταστήσει τον στρατιωτικό ρόλο του Ιράν στην περιοχή, αποτελώντας μια πιθανή στρατηγική απειλή που θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει την περιφερειακή δυναμική. Πρόσθεσε ότι η ανησυχία του Ισραήλ για την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας στη Συρία αυξάνεται. Πρόσθεσε ότι η ίδια ανησυχία έχει εξαπλωθεί στην Ουάσιγκτον λόγω των ραγδαίων κινήσεων της Τουρκίας στη Συρία και των απειλών που εξέδωσε ο Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών του, Χακάν Φιντάν, κατά του Ισραήλ.
Το ίδιο ανέφερε και η ιστοσελίδα Israel Hayom με τίτλο «Τουρκία: Είναι η επόμενη μεγάλη απειλή για το Ισραήλ;».
Η ιστοσελίδα επικαλέστηκε προειδοποίηση από την «Επιτροπή Nagel», η οποία συστάθηκε για να παρέχει συστάσεις στο ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας σχετικά με πιθανές περιοχές σύγκρουσης που αντιμετωπίζει το Ισραήλ στην περιοχή.
Η επιτροπή προειδοποίησε ότι σύντομα θα μπορούσε να συμβεί μια «άμεση τουρκο-ισραηλινή αντιπαράθεση» και ότι «θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η είσοδος του τουρκικού στρατού στη Συρία θα μπορούσε να οδηγήσει σε σχετικά γρήγορο επανεξοπλισμό της Συρίας».
Μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας πραγματοποιούν στρατιωτική παρέλαση πάνω από το Στενό του Βοσπόρου, γιορτάζοντας την εκατονταετηρίδα από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κωνσταντινούπολη στις 29 Οκτωβρίου 2023.Φωτογραφία από: Ozan Kose
Ο Δρ. Πιλότος Άχμεντ Αλ-Σαρίφι, ακαδημαϊκός, στρατιωτικός και στρατηγικός εμπειρογνώμονας, λέει: «Εάν η τουρκοαιγυπτιακή συνεργασία εμβαθύνει, δεν αποκλείουμε την πιθανότητα τα κράτη του Κόλπου, ιδίως η Σαουδική Αραβία, να εισέλθουν σε αυτήν την εξίσωση».
Προσθέτει: «Το πρόβλημα δεν είναι μόνο με τους εξοπλισμούς, αλλά με τη νέα περιφερειακή τάξη. Θα γίνει δεκτή μια τέτοια εξίσωση, η οποία θα περιλαμβάνει τη συναίνεση Αιγύπτου-Τουρκίας κατά των αμερικανικών και ισραηλινών ισορροπιών;»
Ο Δρ. Αλί Μπακίρ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κατάρ και επισκέπτης ερευνητής στο Ατλαντικό Συμβούλιο, πιστεύει ότι η απόκτηση του προηγμένου τουρκοαιγυπτιακού μαχητικού αεροσκάφους θα μπορούσε να σημαίνει «γεφύρωση του χάσματος με την ισραηλινή πλευρά, η οποία πλέον απολαμβάνει συντριπτική υπεροχή στην περιοχή.
Με εξαίρεση την Τουρκία, το Ισραήλ είναι ανώτερο από όλες τις χώρες της περιοχής στρατιωτικά και τεχνολογικά, και αυτό συμβαίνει με άμεση υποστήριξη και συνεχή δέσμευση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, πρωτίστως, και επίσης από ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως τη Γερμανία, δευτερευόντως.
Επομένως, η απόκτηση αυτού του μαχητικού από ορισμένες χώρες της περιοχής θα γεφυρώσει ένα μεγάλο χάσμα στην στρατιωτική τεχνολογία μεταξύ των δύο πλευρών, κάτι που θα μπορούσε να αποκαταστήσει την ισορροπία στην περιοχή και να οδηγήσει σε ένα βαθμό σταθερότητας».
Τα τελευταία χρόνια, οι οργανισμοί, δημόσιοι και ιδιωτικοί, επένδυσαν σημαντικά στη μετάβαση από το χαρτί στην οθόνη. Αρχεία σκαναρίστηκαν, έγγραφα μετατράπηκαν σε PDF, διαδικασίες έγιναν ηλεκτρονικές.
Έτσι, επιτεύχθηκε ένα βασικό επίπεδο ψηφιακής παρουσίας και προσβασιμότητας.
ΌΜΩΣ, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, η ψηφιοποίηση από μόνη της ΔΕΝ αρκεί. Τα κείμενα, νόμοι, πρότυπα, εγχειρίδια, κανονισμοί, μπορεί να βρίσκονται πλέον σε ηλεκτρονική μορφή, όμως παραμένουν στατικά, "ΣΙΩΠΗΛΑ". ΔΕΝ γνωρίζουν τι περιέχουν τα υπόλοιπα, ΔΕΝ ενημερώνονται όταν κάτι σχετικό αλλάξει, ΔΕΝ συνεργάζονται ούτε επικοινωνούν. Και εδώ γεννιέται η ανάγκη για μια Ν Ε Α Ε Π Ο Χ Η: την εποχή των ΔΙΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ.
Τι σημαίνει «διαλειτουργικό» κείμενο; Ένα διαλειτουργικό κείμενο δεν είναι απλώς ένα ψηφιοποιημένο έγγραφο. Είναι ένα ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ, ενταγμένο σε ένα ευρύτερο οικοσύστημα τεκμηρίωσης, όπου κάθε αλλαγή, κάθε αναφορά, κάθε τροποποίηση εντοπίζεται, διαχέεται και διασυνδέεται με τα υπόλοιπα.
Για παράδειγμα: • ΑΝ τροποποιείται ένα άρθρο ενός νόμου, το σύστημα γνωρίζει ποια εγχειρίδια, διαδικασίες ή πρότυπα επηρεάζονται. • ΑΝ αλλάζει μια τεχνική απαίτηση, ενημερώνονται αυτόματα τα σχετικά έγγραφα και οι υπεύθυνοι. • ΚΑΘΕ τεκμηρίωση παραμένει "ζωντανή", επικαιροποιημένη και ιχνηλάσιμη.
Γιατί δεν αρκεί η απλή ψηφιοποίηση Η παραδοσιακή ψηφιοποίηση λειτούργησε ως το «πρώτο βήμα»: μετέφερε τα κείμενα στον ψηφιακό κόσμο. Όμως, δεν τα ενέταξε σε ένα «συνεργατικό περιβάλλον πληροφορίας».
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: • Οι αλλαγές δεν αντανακλώνται στα σχετικά έγγραφα. • Η συντήρηση της τεκμηρίωσης γίνεται χειρωνακτικά. • Η γνώση παραμένει διασπασμένη, χωρίς ορατότητα ή σύνδεση.
Σε μια εποχή όπου οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και αλληλένδετες, «αυτό το μοντέλο δεν επαρκεί».
Ένα νέο πρότυπο: Έγγραφα που Συνεργάζονται Η «διαλειτουργικότητα» σημαίνει ότι τα κείμενα επικοινωνούν μεταξύ τους, όχι μόνο τεχνικά, αλλά και νοηματικά. Αυτό επιτυγχάνεται με: • Μεταδεδομένα και τυποποιημένες έννοιες. • Συσχετίσεις ανάμεσα σε παραγράφους και έννοιες. • Αυτόματο εντοπισμό επιπτώσεων από κάθε αλλαγή. • Ειδοποιήσεις και ιχνηλασιμότητα για τους υπεύθυνους. • Διαφανή ιστορικότητα αλλαγών.
Πού βρίσκει εφαρμογή; Η ανάγκη για διαλειτουργικά κείμενα αφορά κρίσιμους τομείς: • Δημόσια διοίκηση: για την ευθυγράμμιση νόμων, εγκυκλίων και οδηγιών. • Βιομηχανία και τυποποίηση: για ακριβή, συγχρονισμένη συμμόρφωση. • Υγεία και κανονιστική συμμόρφωση: για την αποφυγή κρίσιμων σφαλμάτων στην τεκμηρίωση.
Δεν υπάρχει πλέον «master αρχείο» Η νέα προσέγγιση «εγκαταλείπει» την ιδέα ενός "κεντρικού αρχείου αναφοράς". Αντίθετα: • Κάθε κείμενο είναι μέρος ενός ζωντανού δικτύου. • Οι αλλαγές διαχέονται οριζόντια, όχι ιεραρχικά. • Η τεκμηρίωση συντηρείται συλλογικά, με βάση τις συνδέσεις της.
Πώς επιτυγχάνεται η διαλειτουργικότητα; Η διαλειτουργικότητα επιτυγχάνεται μέσα από τον συνδυασμό τεχνολογιών, εργαλείων και προτύπων που επιτρέπουν την ομαλή ανταλλαγή, ενημέρωση και σύνδεση των κειμένων: • Τυποποιημένα πρότυπα μεταδεδομένων (όπως XML, JSON-LD, RDF) που περιγράφουν τη δομή και το νόημα του περιεχομένου. Word: Παρά τις διαθέσιμες λειτουργίες, το Word δεν καταφέρνει να υποστηρίξει πλήρως και αποτελεσματικά μια τέτοια σύνθετη διαδικασία. • Υποδομές API που επιτρέπουν την ανταλλαγή και συγχρονισμό δεδομένων σε πραγματικό χρόνο μεταξύ συστημάτων. • Πλατφόρμες διαχείρισης γνώσης με δυνατότητες σύνδεσης εγγράφων και διαχείρισης συσχετίσεων. • Εργαλεία ανίχνευσης αλλαγών και ειδοποιήσεων, ώστε οι αρμόδιοι να ενημερώνονται άμεσα για τροποποιήσεις. • Τεχνητή νοημοσύνη και μηχανική μάθηση για την αυτόματη συσχέτιση, εξαγωγή και κατηγοριοποίηση της πληροφορίας. • Συνεργατικά περιβάλλοντα διαχείρισης εγγράφων με ορισμό δικαιωμάτων πρόσβασης και πλήρη ιχνηλασιμότητα των αλλαγών.
Ο συνδυασμός αυτών των μέσων δημιουργεί ένα οικοσύστημα όπου τα κείμενα δεν είναι απομονωμένα αρχεία, αλλά ζωντανοί κόμβοι γνώσης, ικανοί να επικοινωνούν και να εξελίσσονται με συνέπεια.
Το μέλλον της τεκμηρίωσης είναι ζωντανό Η ψηφιοποίηση μάς πήγε μακριά. Αλλά η διαλειτουργικότητα είναι εκείνη που θα μας πάει «ακόμα πιο πέρα». Μας καλεί να φανταστούμε τα κείμενα όχι ως αρχεία που απλώς διαβάζονται, αλλά ως «ΚΟΜΒΟΥΣ ΕΝΕΡΓΗΣ ΓΝΩΣΗΣ», που συνδιαμορφώνουν το οικοσύστημα της πληροφορίας. Το στοίχημα πλέον δεν είναι η αποθήκευση. Είναι η αλληλεπίδραση. Και γι' αυτό, η μετάβαση στα διαλειτουργικά κείμενα δεν είναι απλώς καινοτομία, είναι αναγκαιότητα. ________________________________________ Σημείωμα Συγγραφέα: Αντισμήναρχος (ε.α.) Νικόλαος Κόμης, ΜΒΑ Μέλος Επιστημονικού Συμβουλίου Κέντρου Αριστείας «Ακρόπολις» (Κ.Αρ.Α.) Έφορος Δημοσίων Σχέσεων - Υπεύθυνος Εισηγήσεων Θεμάτων Διαλειτουργικότητας στην Άμυνα
Το Κέντρο Αριστείας «Ακρόπολις», ολοκλήρωσε, με εξαιρετική επιτυχία, την εσπερίδα με θέμα:
«Θαλάσσια Χωροταξία: Πολιτισμός και Γεωπολιτική» την Τετάρτη 25 Ιουνίου, στις 18:30, στο Cosmos Center, IdEF (Γαλλικό Κολλέγιο),
Ομίλησαν οι :
Στέλλα Σοφία Κυβέλου, Καθηγήτρια Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Εμπειρογνώμων Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού για την Ανατολική Μεσόγειο (European MSP Platform)
Νικήτας Χιωτίνης, Δρ. Αρχιτεκτονικής/Φιλοσοφίας – Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, Δρ. Διεθνολόγος.
Συντόνισε η κα Αντωνία Δήμου, οικονομολόγος και διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Μέση Ανατολή.
Η εσπερίδα έχει στόχο να παρουσιάσει, να αναλύσει, να συζητήσει, να σχολιάσει, να διατυπώσει βελτιώσεις και προτάσεις και να ενημερώσει τα μέλη και τους φίλους του Κέντρου μας που θα την παρακολουθήσουν ζωντανά ή διαδικτυακά.
Στη συνέχεια δειπνήσαμε και είχαμε μια πολύ παρεήστικη βραδιά με μεγάλη χαλάρωση στη γειτονική ταβέρνα «Νικηφόρος».
Πριν από 80 χρόνια, στις 6 Αυγούστου 1945, ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό B-29 έριχνε στη 
Τα τελευταία χρόνια, οι οργανισμοί, δημόσιοι και ιδιωτικοί, επένδυσαν σημαντικά στη μετάβαση από το χαρτί στην οθόνη. Αρχεία σκαναρίστηκαν, έγγραφα μετατράπηκαν σε PDF, διαδικασίες έγιναν ηλεκτρονικές. 
