Ο παλιός μου εαυτός ήταν θαρραλέος.

Πάλεψε με τέρατα και με δράκους χωρίς πολλά πολλά όπλα και εφόδια. Έδωσε γενναίους αγώνες και άνοιξε νέους δρόμους σε συνθήκες δυσμενείς.

Λαβώθηκε και λύγισε και χάρηκε και απόλαυσε και αφέθηκε και έζησε και έμαθε να αναγνωρίζει το ωφέλιμο και το ουσιαστικό.

Ο παλιός μου εαυτός γαλούχησε το νέο, τον καινούριο, τον τωρινό μου εαυτό. Του έδωσε εμπειρία και γνώση. Εμπιστοσύνη και πίστη.

Ο παλιός και ο νέος μου εαυτός είναι ήρωες. Γιατί κάνουν ό,τι μπορούν με όσα διαθέτουν, ανεξαρτήτως των συνθηκών.

Μια αγκαλιά και στους δύο και σεβασμός απεριόριστος στο μονοπάτι της γνώσης που βαδίζουν και τους δρόμους που ανοίγουν σε όλους τους επόμενους μελλοντικούς μου «νέους» μου εαυτούς.

Ζωή ΔελιακίδουΕίμαι η Ζωή Δελιακίδου. Είμαι ψυχολόγος απόφοιτος του ΑΠΘ. Αγαπώ τα ζωάκια, τα ταξίδια και το ποδήλατο μου. Ζω και δραστηριοποιούμαι στην Θεσσαλονίκη. Γράφω γιατί είναι θεραπευτικό και γιατί θέλω να επικοινωνώ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου. 


Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.