Ο τουρκικός αναθεωρητισμός δεν είναι ούτε συγκυριακός, ούτε δευτερογενής, ούτε προσωποπαγής· συνιστά δομικό χαρακτηριστικό του τουρκικού πολιτικού συστήματος.
Στο επιστημονικό πεδίο των Διεθνών Σχέσεων, αρκετή φαιά ουσία καταναλώθηκε και ακολούθως πολύ μελάνι χύθηκε τόσο στην πρώιμη φάση ανάπτυξης του κλάδου, όσο και αργότερα σχετικά με την έννοια του ιμπεριαλισμού και την προσπάθεια μαρξιστών και μη-μαρξιστών διανοητών να ερμηνεύσουν την επεκτατική πολιτική των αναπτυγμένων βιομηχανικών χωρών.

Ένας συνεκτικός ορισμός του ιμπεριαλισμού συνίσταται σε κάθε ενέργεια ενός κράτους που αποσκοπεί στην πιβολή της βούλησή του σ’ ένα ή περσότερα κράτη σε μια σειρά πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών ζητημάτων.

Η συνέχεια PDF

Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.