Η αυτογνωσία θεωρήθηκε πάντοτε για κάθε άνθρωπο ως ένα πρόβλημα πολύπλοκο, δυσνόητο και σχεδόν άλυτο!! Ο μέγας φιλόσοφος Πυθαγόρας (580-500 π.Χ.) πρώτος καθιέρωσε την αυτογνωσία, ως βασική αρχή , επί της οποίας στήριξε το μυσταγωγικό και μορφωτικό πρόγραμμα της Σχολής του. Με την αυτογνωσία οδεύουμε με ασφάλεια προς το καθήκον και την ατομική και συλλογική ευτυχία και την κοινωνική ευημερία.

Εντούτοις, οι πολλοί άνθρωποι αδιαφορούν ή κρίνουν επιπόλαια τον εαυτό τους. Μόνον οι βαθυστόχαστοι και εμπνευσμένοι διανοητές επιδίδονται σε μια ειλικρινή ενδοσκόπηση και κατορθώνουν να αποκαλύψουν τις εσωτερικές πτυχές τού Εγώ τους. Απλούστατα γιατί και η πιο απλοποιημένη αυτογνωσία είναι υπερβολικά δύσκολη!

Η συνέχεια ΕΔΩ! 

Δημήτρης Κ. Μπάκας 

 

Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.