Με τη μέθοδο της συνεξέτασης [σύνθεσης] των τριών βασικών αξιών  [αλήθεια, κάλλος και αγαθό], θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πρώτη προσπάθεια προσέγγισης  των δύο όρων, της αυτογνωσίας και ανδραγωγίας.  Εκτιμάται ότι μόνον από μια μονομερή εξέταση θα έχουμε ελλιπή αποτελέσματα. Αντίθετα μια ολιστική αντιμετώπιση θα μας δώσει πιο καλύτερη προσέγγιση στο αίνιγμα του εαυτού μας, το οποίο βασανίζει τον άνθρωπο από τότε που απόκτησε μια νοητική ικανότητα να ερευνά την πραγματικότητα.

Το βέβαιο είναι ότι ποτέ δεν θα φτάσει ο άνθρωπος  να αποκτήσει μια πλήρη και «αληθινή» εικόνα του εαυτού του. Ας νομίζει ότι τον γνωρίζει. Αυτό συνιστά μια «δόξα», μια γνώμη, όσο ολοκληρωμένη και αν τη θεωρεί, πάντοτε θα υπάρχουν άγνωστες πτυχές. Η προσπάθειά μας θα περιοριστεί, λοιπόν, στους χώρους  των κύριων αξιών, αλήθειας, κάλλους και αγαθού. Κατά νου, όμως, θα έχουμε αδιάλειπτα και της αξίες του πολιτικού θέματος και του θρησκεύεσθαι.

    

Η συνέχεια ΕΔΩ! 

Δημήτρης Κ. Μπάκας 

 

Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.