«Η καλημέρα είναι του Θεού», μάς έλεγαν οι γονείς μας και οι δάσκαλοί μας κάποτε στο Χωριό μας και τα παιδιά όλα μάθαιναν να λένε «καλημέρα» σε όποιον συναντούσαν στο δρόμο! Εάν κάποιος δεν απαντούσε με προθυμία και ευγένεια  στα παιδιά, τότε το χωριό τον χαρακτήριζε,  «μαυρόψυχο»!

Ο χαιρετισμός στον δρόμο συνιστά την πιο ευγενική έκφραση, που καλείται «φατική επικοινωνία» και  η οποία δημιουργεί συνθήκες «κοινότητας», χωρίς τις οποίες δεν ζει η ανθρώπινη ψυχή.

Ακόμη και σήμερα σε προηγμένους κοινωνικά λαούς ο χαιρετισμός, μεταξύ και αγνώστων ακόμη, σου δίνει την αίσθηση ότι ανήκεις σε ένα σύνολο που θέλεις να ανήκεις. Δεν είσαι ξένος σε ξένη χώρα.