Βαστάτε με, καλέ! Πω, πω, πως φοβάμαι . . .”, διαμαρτύρεται η μικρή Σοφία. Χμ, Φόβος, λοιπόν! Γνωρίζομε, ότι τα inputs φθάνουν “κάπου” στην ψυχή μας μέσα από τις αισθήσεις. Πώς, όμως, μετατρέπονται σε εγκεφαλικό output, το οποίο διαμορφώνει “συμπεριφορά”; Εδώ η απορία για την τέλεια Γνώση. Εδώ και η ατέλεια του ανθρώπου.
Κάποτε, λοιπόν, ο Καραϊσκάκης κάλεσε, φιλοφρονητικά, στο στρατόπεδό του τον Άγγλο ναύαρχο Κόχραν, αρχηγό των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων. Σούβλες αρνιά, κοκορέτσια, γαλοτύρια, κρασιά, κέφι, ελληνική λεβεντιά. Άναυδος ο φιλοξενούμενος. Όταν καταλάγιασε το γλέντι, ο Καραϊσκάκης πήρε μπροστά του ένα ανοιχτό βαρέλι γεμάτο μπαρούτι και έδωσε εντολή να του φέρουν το τσιμπούκι. Αμέσως θα του φέρουν και ένα αναμμένο κάρβουνο στην τσιμπίδα. Ο Ρουμελιώτης αρχιστράτηγος θα ανάψει το τσιμπούκι πάνω από το βαρέλι. Πετάγεται ο υψηλός επισκέπτης και το βάζει στα πόδια. “Φοβήθηκες, Ναύαρχε”; του λέει ο Καραϊσκάκης.
Η συνέχεια PDF
29 Μαρ. 2022. Γρηγόριος Δημ. Νούσιας – Αεροπόρος.