Αγαπητά Μέλη, Φίλες και Φίλοι του Κ.ΑΡ. Ακρόπολις,
Γιατί η αριστεία είναι συνθετικό του ονόματος του Κέντρου μας:
Διαβάζουμε στο Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης των Liddell & Scott ότι η αριστεία ορίζεται ως η υπεροχή, υπεροχή εν ανδρεία και μεγαλοψυχία, γενναιότητα. Άριστος αποκαλείται ο εξέχων εις το είδος του επί πάσης σχέσεως.
Αγαθός, είναι ο άριστος υπό έποψιν καταγωγής και κοινωνικής θέσεως, ο εξοχότατος, ευγενέστατος, ο πρωτεύων υπό έποψιν ηθικής υπεροχής, ο ωφελιμότατος, χρησιμότατος, υπέροχος, εξέχων, κάλλιστος.

Διαβάζουμε, επίσης, στο μεγάλο λεξικό Μπαμπινιώτη ότι Άριστος είναι ο καλύτερος από όλους, αυτός που βρίσκεται στο ανώτατο επίπεδο από πλευράς αξίας, ποιότητας, επίδοσης κ.λπ. Οι άριστοι των αρίστων: Οι καλύτεροι ανάµεσα στους αρίστους, οι κορυφαίοι των κορυφαίων. Για πράγµατα, συνθήκες: Αυτό που έχει την καλύτερη ποιότητα, το υψηλότερο επίπεδο, τις καλύτερες προδιαγραφές: συνθήκες/όρους εργασίας/περιβάλλον/κατάρτιση.

Η λέξη «άριστος» είναι μία από τις αρχαιότερες ελληνικές λέξεις. Η γέννηση του όρου πάει σε εποχές προομηρικές. Η σημερινή σημασία της λέξης διατηρεί πάντα υψηλή την αίγλη της.
Στην ομηρική σκέψη, ο «άριστος» είναι μια αξία, ένα μέγεθος ηθικό και μάλιστα, στον ύψιστο βαθμό ανωτερότητας, καθώς αποτελεί την υπερθετική εξέλιξη του «αγαθός». Ο άριστος δεν αποτελεί έναν εκ των πολλών, αλλά τον άνθρωπο, ο οποίος επιτυγχάνει έναν άθλο, δηλαδή τον καλύτερο όλων, τον αξιότερο. Τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια, το «νικάν» στους αγώνες συνδέεται με το «αριστεύειν», καθώς ο νικητής είναι ο άριστος, ο ικανότερος, ο πιο γενναίος όλων, εξ ου και «αριστεία» (αριστείο ανδρείας) ή «άθλα», τα κατορθώματα του ήρωα-αθλητή.

Η αρχική του ετυμολογική έννοια είναι από τον θεό Άρη. Ο πόλεμος ήταν η κεντρική ιδέα της αριστείας στον Όμηρο. Πρόκειται για ανταγωνισμό με την έννοια του πολέμου, όχι με την έννοια του θανάτου, με την έννοια του ποιός μπορεί να αποκτήσει την υπεροχή. Ο στρατηγός θέλει οι στρατιώτες του να νικήσουν στον πόλεμο, όχι να πεθάνουν για να γίνουν άριστοι. Ο Όμηρος λέει το περίφημο «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης».

Στη Σωκρατική Απολογία, ο μέγας Αθηναίος σοφός αναφέρει ότι όλες οι έννοιες υπάρχουν επειδή αντιστοιχούν σε πρόσωπα και πράγματα, σε κοινωνικές καταστάσεις. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με την έννοια της αριστείας, αναφερόμενος, ρητά, στον Όμηρο: «Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν». Δηλαδή: «Πάντα να αριστεύεις, να ξεπερνάς τους άλλους, να τιμάς το πατρικό γένος που ανήκεις». Η διαχρονική αυτή ρήση καθοδήγησε γενεές Ελλήνων σε έργα θαυμαστά και αξιοπρόσεκτα, μέχρι τις ημέρες μας.

Γιατί όμως ο Όμηρος και γενικότερα, ο ελληνικός πολιτισμός δημιούργησε την έννοια της αριστείας; Πώς ερμηνεύεται η αριστεία τελικώς;

Η αριστεία εκτός του ότι ξεχωρίζει έναν άνθρωπο απ’ το πλήθος, επιπλέον συμπαρασύρει, παρακινεί και τους συνανθρώπους του, ώστε και αυτοί, με τη σειρά τους να δημιουργήσουν, να διακριθούν, να ξεχωρίσουν.

Ο Πηλέας συμβουλεύει τον γιό του Αχιλλέα: «Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων», όταν φεύγει για την Τροία. Το ίδιο, επίσης, κάνει και ο Ιππόλοχος στον γιο του, Γλαύκο, αρχηγό στους Λύκιους και αντίπαλο των Αχαιών. Το παράγγελμα αυτό έγινε το θεμελιώδες ηθικό ιδανικό σε ολόκληρο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο.

Η χαρακτηριστικότερη εκδήλωσή του βρίσκεται στη θεσμοθέτηση των πολυάριθμων και ποικιλώνυμων αγώνων.

Το ιδεώδες αυτό έγινε η αιτία για τη δημιουργία πάμπολλων υπέροχων κατορθωμάτων τόσο ατομικών, όσο και συλλογικών. Δεν έλειψαν και οι φορές που γέννησε αχαλίνωτη φιλοδοξία, ασίγαστο φθόνο, ζήλεια και διαίρεσης. Ωστόσο, ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Η αριστεία δεν είναι ρετσινιά. Είναι στάση ζωής. Αριστεία είναι να προσπαθείς διαρκώς να υπερβαίνεις τον εαυτό σου, να επιδιώκεις καθημερινά να γίνεσαι καλύτερος και χρησιμότερος.
Θα ήταν μωροφιλόδοξο και εξαιρετικά εγωιστικό, να πούμε ότι εμείς τα μέλη και οι φίλοι του Κέντρου Αριστείας Ακρόπολις αυτοεπιλεγήκαμε και αυτοπροταθήκαμε ως οι άριστοι και οι ξεχσωριστοί.

Ωτόσο, παρακινηθήκαμε, αλλά, και, συμμεριστήκαμε και κατορθώσαμε να εμπνευστούμε, και, να οραματιστούμε από το «Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν», να κουβεντιάσουμε και να συμφωνήσουμε στην ίδρυση ενός πολύ αξιόλογου πνευματικού Κέντρου: με μεγάλο όραμα, συγκεκριμένη αποστολή, ξεκάθαρους και εφικτούς στόχους, πολλά και ξεχωριστά μέλη από όλα τα στρώματα της κοινωνίας και μια πλούσια θεματολογία, που καλύπτει τομείς ενδιαφέροντος, όπως: η χειραφετημένη εθνική στρατηγική, η άμυνα και ασφάλεια, ο πολιτισμός και η παιδεία, η εξωτερική πολιτική, οι διεθνείς σχέσεις και οι διεθνείς οργανισμοί, η οικονομία, η τεχνολογία, η βιομηχανία, η ναυτιλία, η ενέργεια, η προστασία του περιβάλλοντος, η κοινωνική και δημογραφική υγεία της Ελλάδας.

Για μας, η Αριστεία είναι επιδίωξη.
Θα κατορθώσουμε, να κάνουμε ένα κυριολεκτικά Άριστο Κέντρο; Η ιστορία έχει δείξει ότι ο στόχος αυτός δεν είναι καθόλου εύκολος. Ωστόσο, δεν είναι ανέφικτος.
Θα δουλέψουμε βήμα-βήμα, στόχο-στόχο, σκαλάκι-σκαλάκι προς τα πάνω, με την επιδίωξη να «χορτάσουμε» το ταξίδι μας προς την αριστεία, να γνωρίσουμε καλύτερα τους εαυτούς μας, να αυτοβελτιωθούμε.