Από τον Οκτώβριο του 1915 μέχρι τον πρώτο μήνα του 1916, 250.000 άνδρες, Γάλλοι και Βρετανοί της συμμαχικής «Τριπλής Συνεννόησης», αποβιβάστηκαν στο ξαφνιασμένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ποτέ άλλοτε στη μακρότατη ιστορία της η πόλη δεν είχε δεχτεί τόσα στρατεύματα. Ήταν η αρχή μιας ανεπανάληπτης συρροής στρατευμάτων και ευκαιριακού πλήθους ανθρώπων που κράτησε τη ζωή της σε ξέφρενη κίνηση μέχρι το τέλος του Μεγάλου Πολέμου.


Οι στρατιώτες της «Στρατιάς της Ανατολής» όπως ονομάστηκε η δύναμη της «Τριπλής Συνεννόησης» στο Μακεδονικό Μέτωπο, στρατωνίστηκαν έξω από την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Ομως οι εξελίξεις στο Σερβικό μέτωπο ήταν τραγικές. Η Σερβία έχασε τον πόλεμο και ο σερβικός στρατός που βίωσε τον “Αλβανικό Γολγοθά” ζήτησε βοήθεια.

Η συνέχεια ΕΔΩ!

Ο Αλέξανδρος Τζιώλας ...


Βίας ο Πριηνεύς: Άκουγε πολλά, μίλα την ώρα που πρέπει.

Θαλής o Μιλήσιος: Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Κλεόβουλος ο Λίνδιος: Το μέτρο είναι άριστο.

Περίανδρος ο Κορίνθιος: Οι ηδονές είναι θνητές, οι αρετές αθάνατες.

Πιττακός ο Μυτιληναίος: Με την ανάγκη δεν τα βάζουν ούτε οι θεοί.

Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ουδείς εκών κακός.

Θουκυδίδης: Δύο τα εναντιότατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.

Πλάτων: Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού. 

Αριστοτέλης: Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.